മുഷിഞ്ഞു തുടങ്ങിയ പ്രണയം ബാധ്യതയാണ് ...
നിന്നിലേക്കുള്ള വഴികളെല്ലാം മൗനത്തിന്റെ മതില് കൊണ്ട് നീയടച്ചു ....
നിനച്ചിരിക്കാത്ത നേരം , നീട്ടിയെറിഞ്ഞ ഭിക്ഷ പോലെ നിന്റെ ഒരിറ്റു സ്നേഹം , എന്നിട്ടും അതെന്റെ മനസ്സ് നിറക്കുന്നു...
നിലാവിന്റെ ഇതളൊക്കെയും കൊഴിഞ്ഞു ഇരുൾ മൂടി എന്റെ രാവനാഥമാക്കപെടുമ്പോൾ നിന്റെ വാക്കിന്റെ വെളിച്ചം തേടി ഞാനലയുന്നു
സ്നേഹിക്കയില്ലിനിയെന്നു വാശി പിടിച്ചിട്ടും, പ്രാണനിൽ വരച്ച നിന്റെ മുഖമോർത്തെന്റെ മനസ്സുലയുന്നു...
...ഇനി നീ മടങ്ങില്ലയെങ്കിലും , മരണം വരേയ്ക്കും നിന്നെ മാത്രം നിനച്ചൊരു മുറിഞ്ഞ ഹൃദയം കാത്തിരിക്കും ...
No comments:
Post a Comment