മഞ്ഞുരുകുന്ന രാത്രിയിലും ഉടല് പൊള്ളി-
യുണരുന്നത് ഏത് സ്വപ്നത്തിന്റെ തീ ചൂടിലാണ്. 

 ഇരുട്ടൊരു കറുത്ത വസ്ത്രമായെന്റെ
 ഇന്നുകളെ വിലയം ചെയ്തിരിക്കുന്നു,

 നിശ്ശബ്ദതതയുടെ അനാഥ ഗീതികൾ..
. ഞാനെന്ന ഒറ്റയാക്കപ്പെട്ട വിഷാദ -
 മുഖമുള്ള പെണ്ണൊരുത്തി... 

ഓർമകളുടെ മേടുകളിൽ 
നിന്റെ ഉണങ്ങാ സ്നേഹ മുറിവുകൾ 

രാത്രിയുപേക്ഷിക്കപ്പെടുന്ന 
 അവസാന മാത്രകളിൽ ഇരച്ചല-
 യുന്നൊരു ഭ്രാന്തൻ കാറ്റിൽ 
 എന്റെയാത്മാവിനെ ഞാൻ തണുപ്പിച്ചെടുക്കുന്നു

 വെളിച്ചമെന്റെ മിഴികളെ തുരക്കുന്നു..
. കാഴ്ചകൾ കടും നിറ കാഴ്ചകൾ, 
നിറയെ നിറയെ... എന്നിട്ടും ഞാൻ നീയെന്ന 
കറുപ്പിലേക്കു പതുങ്ങുന്നതെന്തിനാണ്

എഴുതാതെ ഇരിക്കുമ്പോൾ എന്നിൽ കരുണ എന്ന ഒന്ന് ഉണ്ടെന്ന് തോന്നുന്നതേയില്ല... എഴുതിക്കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ ഞാനൊരു വേട്ടമൃഗമായി തീരുകയും ചെയ്യുന്നു

യാത്രയെവിടെക്കെന്നറിയാതെ വരുമ്പോൾ മാത്രം പുറപ്പെടുക... വഴികൾ എത്തിചേരാനുള്ളിടത്തേക്കു നിങ്ങളെ എത്തിക്കുക തന്നെ ചെയ്യും