എന്റെ മനസ്സ് ഒരു ചതുപ്പാണ്...
പുറമേക്കത് പുൽനാമ്പുകൾ നിറഞ്ഞ നിലം പോലെ തോന്നിക്കുന്നുവെങ്കിലും...
ആഴ്ന്നു മൃതമാക്കപ്പെട്ട ചതുപ്പാണ്...
മനസ്സു മാത്രമറിയാതെ എന്നെ അറിയുന്നു ചിലർ...
ഞാനെപ്പോഴും ചിരിക്കുന്ന പൂമരം പോലെയാണ്...
പറന്നകലുമെന്നരിഞ്ഞിട്ടും ഓരോ ചില്ലകളിലും സൗഹ്രദത്തിന്റെയും,-
സ്നേഹത്തിന്റെയും കിളികൾക്ക് കൂടോരുക്കുന്നു...
ഓരോ വേർപ്പാടും, വെറുപ്പിന്റെ തീനാമ്പുകളും ചതുപ്പിലേക്കാഴ്ത്തി-
ഞാൻ പുതിയ മുഖപടം തുടരെ തുടരെ അണിയുന്നു
അകത്തളങ്ങളിൽ പലപ്പോഴും കത്തുന്ന ഓർമകളും വിയോഗങ്ങളുമെന്നെ പൊള്ളിച്ചു കരിയിക്കുമ്പോഴും-
ചിരി നിലക്കാ പൂമരമായി ഞാൻ പൂത്തു കൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു
പുറമേക്കത് പുൽനാമ്പുകൾ നിറഞ്ഞ നിലം പോലെ തോന്നിക്കുന്നുവെങ്കിലും...
ആഴ്ന്നു മൃതമാക്കപ്പെട്ട ചതുപ്പാണ്...
മനസ്സു മാത്രമറിയാതെ എന്നെ അറിയുന്നു ചിലർ...
ഞാനെപ്പോഴും ചിരിക്കുന്ന പൂമരം പോലെയാണ്...
പറന്നകലുമെന്നരിഞ്ഞിട്ടും ഓരോ ചില്ലകളിലും സൗഹ്രദത്തിന്റെയും,-
സ്നേഹത്തിന്റെയും കിളികൾക്ക് കൂടോരുക്കുന്നു...
ഓരോ വേർപ്പാടും, വെറുപ്പിന്റെ തീനാമ്പുകളും ചതുപ്പിലേക്കാഴ്ത്തി-
ഞാൻ പുതിയ മുഖപടം തുടരെ തുടരെ അണിയുന്നു
അകത്തളങ്ങളിൽ പലപ്പോഴും കത്തുന്ന ഓർമകളും വിയോഗങ്ങളുമെന്നെ പൊള്ളിച്ചു കരിയിക്കുമ്പോഴും-
ചിരി നിലക്കാ പൂമരമായി ഞാൻ പൂത്തു കൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു
No comments:
Post a Comment