ഹൃദയം മുറിഞ്ഞു കരഞ്ഞു പോയി ഞാൻ...
വാക്കിന്റെ മൂർച്ചയേക്കാളും,നിന്റെ മൗനത്തിന്റെ വാൾതലയാണെന്റെ ഹൃദയം അറുത്തത്...
ഹൃദയ രക്തം നിന്റെ മുന്നിലൂടോലിച്ചിറങ്ങുന്ന നേരവും-
ഒന്നുമറിയാത്തവനെ പോലെ നീ മൗനം നിറച്ചു നിർവികാരനായി നോക്കി നിന്നു...
സ്നേഹമല്ല ചോതിച്ചത്, കരുണയാണ്...
കനിവിന്റെ മുധുരമുള്ള ഒരു വാക്കാണ്...
ഏറെയുണ്ടായിട്ടും നീയതു നിന്റെ മനസ്സിലെ ആരുമറിയാത്ത ശ്മശാനത്തിൽ മൂടി കളഞ്ഞു...
നിന്റെ മുഖം പോലും എന്റെ കണ്ണുകൾക്കന്ന്യമാക്കി,
നീ മറഞ്ഞു പോയി... ഒരു വാക്കിന്റെ മധുരമിരന്നത്തിന്റെ പ്രതിഷേദം...
ഞാൻ ചിരിക്കേണ്ടവാളാണ് ഈ നിമിഷം... ഉടുക്ക് നിറഞ്ഞു കൊട്ടും പോലെ കഥനം നിറഞ്ഞു പൊട്ടുകയാണെന്റെ മനസ്സ്....
കാണുവാൻ നീയില്ലെങ്കിലും കണ്ണീരിന്റെ നിലക്കാത്ത നീരുറവയിൽ നിന്നെയോർത്ത് നനയുകയാണ് ഞാൻ
വാക്കിന്റെ മൂർച്ചയേക്കാളും,നിന്റെ മൗനത്തിന്റെ വാൾതലയാണെന്റെ ഹൃദയം അറുത്തത്...
ഹൃദയ രക്തം നിന്റെ മുന്നിലൂടോലിച്ചിറങ്ങുന്ന നേരവും-
ഒന്നുമറിയാത്തവനെ പോലെ നീ മൗനം നിറച്ചു നിർവികാരനായി നോക്കി നിന്നു...
സ്നേഹമല്ല ചോതിച്ചത്, കരുണയാണ്...
കനിവിന്റെ മുധുരമുള്ള ഒരു വാക്കാണ്...
ഏറെയുണ്ടായിട്ടും നീയതു നിന്റെ മനസ്സിലെ ആരുമറിയാത്ത ശ്മശാനത്തിൽ മൂടി കളഞ്ഞു...
നിന്റെ മുഖം പോലും എന്റെ കണ്ണുകൾക്കന്ന്യമാക്കി,
നീ മറഞ്ഞു പോയി... ഒരു വാക്കിന്റെ മധുരമിരന്നത്തിന്റെ പ്രതിഷേദം...
ഞാൻ ചിരിക്കേണ്ടവാളാണ് ഈ നിമിഷം... ഉടുക്ക് നിറഞ്ഞു കൊട്ടും പോലെ കഥനം നിറഞ്ഞു പൊട്ടുകയാണെന്റെ മനസ്സ്....
കാണുവാൻ നീയില്ലെങ്കിലും കണ്ണീരിന്റെ നിലക്കാത്ത നീരുറവയിൽ നിന്നെയോർത്ത് നനയുകയാണ് ഞാൻ
No comments:
Post a Comment