MY PARADISE

ഇരുട്ടെനിക്ക് ഭയമാണ്....
ലോകം ഇരുളിന്റെ ചുഴിയിൽ ആഴ്ന്നു കഴിഞ്ഞാൽ-
എന്റെയുള്ളിൽ ഭയത്തിന്റെ കടലിരമ്പാൻ തുടങ്ങും

വെട്ടു കൊണ്ടും, തീ തിന്നും, കയറിൽ കുരുങ്ങിയും പിടഞ്ഞ ജീവനറ്റ ജന്മങ്ങൾ...
ആശകളുടെ അന്ധതയിൽ, ആദർശങ്ങളുടെ ചെന്തീയിൽ-
നിരാശയുടെ അസ്വസ്ഥതകളിൽ ലോകത്തെ ത്വജിച്ചവരുടെ പ്രേത പാട്ട് ഞാൻ കേൾക്കുന്നു
ഓരോ നിഴലും എനിക്ക് ചുറ്റിലും ഭ്രാന്തമായി ചുടല നൃത്തം ചെയ്യുന്നു

ജീവിതത്തിന്റെ അഴിയാ കുരുക്കാണ്‌ എന്നെ ശവമുറി സൂക്ഷിപ്പുകാരനായി തളച്ചിടുന്നത്...

ചില രാത്രികളിൽ...
വിലാപത്തിന്റെ , വിപ്ലവത്തിന്റെ , വേദനയുടെ പല കഥകൾ പറഞ്ഞവരെന്നെ പ്രലോഭിപ്പിക്കുന്നു,
ഒരു കയറിന്റെ അറ്റത്ത് ഒടിഞ്ഞു തൂങ്ങിയ കഴുത്തു തൂക്കി ഊഞ്ഞാലാടാൻ,-
അഗ്നിയിൽ കുളിച്ചു ജീവിതാർത്തിയുടെ അവസാന നർത്തനമാടാൻ,-
ഓരോ ഞരമ്പിലും വിഷം തീണ്ടി മരണത്തിന്റെ ലഹരി നുരഞ്ഞു കരിനീല ദേഹമായി തണുത്തു കിടക്കാൻ ...

ഭയം നുരഞ്ഞു പൊന്തുകയാണ്... ശവപുരയുടെ പടിപ്പുരക്കിപ്പുറം കാലുകൾ കെട്ടിയിട്ടിട്ടും ഓടുകയാണ് ഞാൻ...
ഇരുട്ടെനിക്ക് ഭയമാണ് ...